Cissy, nagle właczajac sie do rozmowy. Marla nie odpowiedziała. - To chwilowe - uciał krótko Alex. - Mam nadzieje. - Marla spojrzała na me¿a, jakby szukajac u niego odpowiedzi na dreczace ja pytania i Nicka scisneło w dołku. - Tak mi przykro z powodu tego wszystkiego... problemów i Pam... O Bo¿e, czuje sie okropnie z powodu jej smierci. - Pamietasz ja? - Nie - szepneła, starajac sie powstrzymac łzy. - Nie pamietam wypadku... - Urwała, tracac panowanie nad soba. 77 - Wkrótce odzyskasz pamiec - powiedziała Eugenia. Marla spojrzała na tesciowa. - Jestes pewna? - Nie, ale... - Wiec przestan opowiadac mi bajki, dobrze? Musze wyjsc ze szpitala i w koncu cos zrobic. Musze spotkac sie z rodzina Pam. Chce przypomniec sobie was wszystkich. Cissy zamrugała szybko powiekami i pociagneła nosem, a potem odwróciła sie, jakby zawstydzona. Nick wolałby, gdyby z jakichs sobie tylko znanych powodów Marla bawiła sie z nimi w kotka i myszke, ale wydawała sie absolutnie szczera. Kiedys nie uwierzyłby, ¿e umie troszczyc sie o kogokolwiek poza soba, ale mo¿e sie zmieniła. Mo¿e wraz z pamiecia straciła te¿ swoja skłonnosc do manipulacji. Albo robi ich wszystkich w konia. Alex ujał ¿one za reke. - Mo¿e chciałbys teraz troche odpoczac? - Tak, ale mam tyle pytan. Co sie dzieje z moja rodzina? Gdzie oni sa? - spytała. - Moi rodzice? Rodzenstwo? Musze chyba kogos miec? Mieszkaja blisko czy daleko? - Och, kochanie. - Alex nie kwapił sie odpowiedzia. - Tyle musimy ci opowiedziec, ale nie teraz. - Dlaczego? - zapytała cicho, przygotowujac sie na najgorsze. - Czy oni wszyscy ju¿ nie ¿yja? - Nie, nie... tylko twoja matka, ale z ojcem nie jest najlepiej. - Och. - Czuła w głowie zamet. Posmutniała. - Porozmawiamy o tym, obejrzymy razem zdjecia, odwiedzimy twojego tate, zrobimy wszystko, co zechcesz. Ale dopiero, jak wrócisz do domu, dobrze? Marla nie odpowiedziała. Skuliła sie pod kołdra, wydała sie teraz mniejsza, drobniejsza ni¿ jeszcze przed chwila. Nick wiedział, ¿e to czyste szalenstwo, ale nagle miał ochote ja 78 pocieszyc, powiedziec, ¿e wszystko jakos sie uło¿y, szybko jednak przypomniał sobie, gdzie jest jego miejsce. Poza tym mieli do czynienia z Marla, a ona zawsze sama sobie poradzi. A jesli nie, to przecie¿ ma me¿a. Najwy¿szy czas skonczyc te farse. - Słuchaj, pojade ju¿ - zwrócił sie do Aleksa. Ostatni raz spojrzał na kobiete le¿aca w łó¿ku i wyszedł z